Serebellum (Beyincik) Şekline Bağlı Otizm Tanısı

Özet: Araştırmacılar, erkek çocuklarının otizm spektrumunda, serebellumun sağ tarafında, otizmi olmayanlara göre daha düşük fraktal boyutlara sahip olduklarını bildirmiştir.

Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezi'nden (CUIMC) yapılan bir nörogörüntüleme çalışmasına göre, serebellumdaki yapısal farklılıklar otizm spektrum bozukluğunun bazı yönleriyle bağlantılı olabilir.

Latince'de “beyincik” anlamına gelen serebellum, insan beynindeki tüm nöronların yüzde 80'ini içermesine rağmen, beynin toplam hacminin sadece yüzde 10'unu oluşturur. Bir zamanlar beynin bu düzensiz şekilli yapısının öncelikle motor işlevini yönettiği düşünülüyordu, ancak yakın zamandaki çalışmalar örtük öğrenmede (açık bir talimat olmadan altta yatan kuralları ayıklamak) ve aynı zamanda duyusal ve bilişsel işlevde önemli bir rol oynadığını ileri sürüyor.

Otizmdeki beyin görüntüleme çalışmalarının çoğu, daha az nörona sahip olmasına rağmen serebellumdan daha büyük olan serebruma odaklanır. Bu kısmen, geleneksel görüntüleme teknikleriyle analiz edilmesi zor olan, beyinciğin benzersiz, düzensiz şeklinin bir işlevidir. Araştırmanın kıdemli yazarı ve klinik nörobiyoloji profesörü olan Kristina Denisova “Beyin nöronlarının sadece yüzde 20'sine baktığınızı ve bu sınırlı bilgiye dayanarak insanlarda atipik gelişimin kapsamlı bir resmini çizmeye çalıştıklarını düşünün,” diyor.

Bu yapısal olarak karmaşık beyin bölgesini incelemek için araştırmacılar, 6 ila 12 yaş arası otizmli 20 erkek çocukta serebellumun dış tabakasının fraktal boyutunun - yapısal karmaşıklığın bir ölçüsünü - tahmin etmek için yüksek çözünürlüklü 3D fraktal analizini uyguladılar.

Otizmli erkek çocuklarının, kontrollerle karşılaştırıldığında sağ serebellar kortekste daha düz bir yüzey yapısına işaret eden fraktal boyutun anlamlı derecede daha düşük olduğunu buldular. Beyinciğin sağ tarafı tipik olarak gelişmekte olan bireylerde dil işlemeyi desteklediğinden, bu bulgu daha düz serebellar yüzeye sahip olmanın otizmli kişilerde iletişim zorlukları ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir.

Önceki çalışmalarda, serebellumdaki atipik özellikler otizmle ilişkiliydi, ancak bulgular tutarsızdı. Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezi'ndeki psikiyatri bölümünde doktora sonrası öğrencisi olan Guihu Zhao, “Beyin görüntüleme çalışmamızda, hacim ve diğer potansiyel olarak karıştırıcı değişkenleri kontrol ederken serebellum yapısı ilk baktığımız yer oldu” diyor.

Araştırmacılar ayrıca, fraktal boyutun, çocuklarda bilişsel yetenekler ve iletişim - çoğu zaman otizmden etkilenen alanlardaki farklılıklarla bağlantılı olduğunu bulmuşlardır. Genel olarak, daha iyi sosyal iletişim becerilerine sahip otizmli çocuklar, daha normal serebellar yapıya sahipti.

Dr. Denisova, “Bulgularımız, atipik beyin gelişimi için risk altındaki genç bireylerde serebellar fonksiyonun ve yapının rolünü yeniden gözden geçirmemiz gerektiğini gösteriyor” diyor. “Zamanlama dahil olmak üzere, algıdaki erken yaşam farklılıkları (yani, konuşmaların duraklamalarının veya farklı modalitelerin girdilerinin atipik koordinasyonunun atipik tespiti ile ilgili), serebellar gelişmeyi şekillendirebilir ve otizmli erkek çocuklarda mevcut yapısal bulguları açıklayabilir.”

Denisova, “bulguların bir yorumu, serebellumun artmış yapısal karmaşıklığının, atipik olarak gelişmekte olan erkeklerde örtük öğrenmeyi artırabileceğidir.” Araştırmacılar, bu soruyu şu anda, otizmi geliştirme riski taşıyan bebekler ve küçük çocuklar üzerindeki çalışmalarda takip ediyorlar.

Kaynak: https://neurosciencenews.com/autism-cerebellum-9557/