Bir sabah uyandım ve içimde yıllardır taşıdığım yüklerin sesini duydum.
Bazen durup şöyle düşündün mü hiç?
“Ben neden bu döngüyü hep yaşıyorum?”
“Niye hep aynı yerden kırılıyorum?”
“Niye bazı insanlar beni hep aynı yerden yaralıyor?”
İlişkiler değişiyor. Mekân değişiyor. Hatta sen bile görünüşte değişiyorsun. Ama içindeki bazı tepkiler aynı kalıyor. Çünkü dışarıda dönen bütün bu sahneler, aslında içinde çözülmemiş bir düğümün, yeni kostümlerle tekrar tekrar sahne alması.
Bu yazı bir yazıdan öte, belki de yıllardır sırtında taşıdığın yükü yere bırakacağın yer olabilir. Hazırsan, başlıyoruz.
🎒 İçimizde Taşıdığımız ve Bize Ait Olmayan Yükler
Biz dünyaya gelirken sıfır kilometre bir bilinçle gelmiyoruz aslında.
Anne karnında başlıyor her şey.
– Annenin korkuları,
– Babanın beklentileri,
– Ailenin geçmiş travmaları,
– Toplumun dayattığı roller…
Hepsi tek tek geliyor ve yerleşiyor. Bazen sevdiğimiz birinin acısını biz taşırız, bazen geçmişte öfkelendiğimiz birini zihnimizden çıkaramayız. Bazen de sadece biri üzülmesin diye kendi ışığımızı kısarız. Sonra bir bakarız ki:
Kendi benliğimizin çok uzağında yaşamaya başlamışız.
💥 Ve Bir Gün O Çatışma Patlar
Kendini en fazla hangi ilişkide tıkanmış hissettin?
Bir arkadaş, bir eski sevgili, annen, baban, kardeşin…
Belki çoktan hayatından çıktı. Ama içindeki o duygu hâlâ aynı tazelikte. Belki de hâlâ yaşıyor ve her görüşmede içten içe seni yoruyor.
İşte o çatışma, senin içindeki bir tarafla henüz barışmadığının işareti.
Dış dünyadaki insanlar, bizim içsel çatışmalarımızın canlı hologramları gibi…
Ve her biri şöyle der gibi:
“Beni affet, çünkü sen hâlâ kendini affetmedin.”
“Beni sevmekte zorlanıyorsan, kendinin bir parçasını hâlâ reddediyorsun.”
🌙 Uygulama: İçindeki Yüzlerle Barışma Ritüeli
Bu bir meditasyon değil. Bu bir yüzleşme. Ama sevgiyle, yumuşaklıkla, anlayışla yapılan bir yüzleşme.
🪑 Hazırlık:
Rahat olacağın bir yere otur. Gözlerini kapat. Derin ve yavaş nefesler al.
Göğsün genişlesin. Kalbinin ritmini fark et. Şimdi yalnızca buradasın.
💭 Adım 1: Kimi Seçiyorsun?
Hayatında seni en çok zorlayan kişiyi düşün.
O kişi hâlâ hayatında olabilir. Belki de değil. Belki de artık hayatta bile değil.
Ama o hâlâ senin içinde yaşıyor.
Bugün onunla çalışacağız. Sadece biriyle.
👁️ Adım 2: Onu Gözlerinin Önüne Getir
Gözlerin kapalı. Derin nefesler alıyorsun.
O kişi karşında. Tam karşında.
Görmesen de, hissediyorsun.
Ona karşı neler hissediyorsun?
Kızgınlık mı? Suçluluk mu? Korku mu? Belki de utanç…
Bunların hepsi senin içinde. O kişi sadece ayna.
İçindeki o gölge yönü sana gösteren bir ayna.
İyileşmen için, yüzleşmen için, kendini tamamlaman için gönderilmiş bir öğretmen.
❤️ Adım 3: Gözlerinin İçine Bak ve Söyle
Şimdi o kişinin gözlerinin içine bak.
Ama sadece sevgiyle.
İçinden şu iki cümleyi söyle:
“Teşekkür ediyorum.”
“Seni seviyorum.”
İçin ezilebilir, ağlayabilirsin. Bu çok normal.
Çünkü o kişi senin kendinden uzaklaştığın bir parçanı temsil ediyor.
O yüzden bu iki cümle sihirli.
Seninle onu, evrenle seni, ayrılığı ve birliği birleştiriyor.
🤗 Adım 4: Sarıl
Şimdi ona sarıl.
İstersen kendine sarılıyormuş gibi bir fiziksel hareket de yap.
Bunu bedeninde hisset.
Sıcaklık, kabul, barış…
Ve içinden şu cümleyi söyle:
“Çok güzel anlar yaşadık. Bir yüzümü gördüm. Güzel deneyimler kazandım.
Ama artık bu yükü taşımayı tercih etmiyorum.”
✂️ Adım 5: Altın Makasla Bağı Kes
Karşındaki kişiyle aranda bir kordon düşün.
Göbek hizasında bir bağ.
Bu bağ, onun enerjisini, yüklerini, kalıplarını sana taşıyor.
Şimdi altın renkli bir makas hayal et.
Eline al.
Ve o kordonu kes.
İzle. Gözünün önünde koptuğunu hisset.
Eğer kopmuyorsa, makası büyüt.
Daha çok sevgi gönder.
O bağ seni değil, sen o bağı tutuyorsun. Bunu hatırla.
🪞 Bonus: Kendinle Çalış
Bu çalışmayı yalnızca başkaları için değil, kendinle de yapabilirsin.
📌 Başarısızlıktan korkan yanınla
📌 Sürekli erteleyen tarafınla
📌 Geçmişi bırakmayan parçanla
📌 Hastalığınla
📌 Bağımlılığınla
Her biriyle tek tek çalışabilirsin.
Çünkü her şey enerjidir.
Senin enerjin neyse, hayatın da odur.
🌟 Ve Sonra…
Bunu bir kez yaptığında, gerçekten kordon kesildiğinde…
– O kişi seni arayabilir
– İçinden ansızın bir huzur gelebilir
– Aynı şeyleri yaşadığın döngü kırılabilir
– Yeni insanlar, yeni olasılıklar hayatına girebilir
Çünkü artık başka bir frekansta titreşiyorsundur.
Çünkü sen artık o yükü taşımıyorsundur.
💌 Kapanış: Yüklerini Bırak, Işığınla Dans Et
Sen ışıkla yaratıldın.
Ama bu dünyada ışığını unutman gerekiyordu.
Yeniden hatırlamak için…
İçindeki çatışmayı çözdükçe, dışarıdaki savaş da biter.
Savaş bittiğinde, dans başlar.
Ve işte o zaman gerçekten yaşamaya başlarsın.
“Artık varlığımda bu yükü taşımayı seçmiyorum.”
Bu cümleyi kendine her sabah hatırlat.
Herkesin seni terk ettiğini düşündüğün o sabahlarda bile…
Çünkü o yük gittiğinde, kanatların açılacak.
){kind=link}
0 Comments